Nüfus 12 milyon artarken buğday ekilen tarım arazileri 1 milyon hektar azaldı

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Türkiye’de nüfus artarken, buğday ekili tarım arazileri azalma gösterdi. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre, 2010 yılında 73 milyon 722 bin olan Türkiye nüfusu, son 15 yılda yüzde 16,2 artarak 2024 yılı itibarıyla 85 milyon 664 bine ulaştı.

Buğday ekili alanlar ise 2010 ile 2024 yılları arasında yüzde 13,3 oranında azalmıştır. 2010 yılında 8 milyon 103 bin hektar olan buğday ekim alanları, 2024’e gelindiğinde yaklaşık olarak 1 milyon hektar azalarak 7 milyon 23 bin hektara düşmüştür.

Buğday Üretimi Nüfus Artışının Gerisinde

Türkiye’de buğday üretimi 2010-2024 yılları arasında dalgalı bir seyir izlemiştir. 2010 yılında 19 milyon 674 bin ton olan buğday üretimi, 2015 yılında yüzde 14,9 artışla 22 milyon 600 bin tona yükselmiştir. Ancak bu artış kalıcı olmamış, 2020 yılında üretim tekrar 20,5 milyon tona gerilemiştir. 2024 yılı itibarıyla ise üretim yeniden artarak 20 milyon 800 bin tona ulaşmıştır.

Böylece 2010 ile 2024 yılları arasında Türkiye’nin nüfusu yüzde 16,2 artarken, buğday üretimindeki artış yalnızca yüzde 5,7 düzeyinde kalmıştır.

Nüfus Artıyor, Üretim Yerinde Sayıyor

Türkiye’nin buğday üretiminde uzun yıllardır kısır bir döngüye sıkışıldığını belirten TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Başkanı Baki Remzi Suiçmez, ANKA Haber Ajansı’na yaptığı açıklamada şunları ifade etti: “1950’li yıllarda 7 milyon hektar olan buğday ekim alanları, 1980’lerde 9 milyon hektara kadar çıkmıştır. Ancak 2010’dan sonra bu alanlarda yeniden düşüş yaşanmıştır. Üretim ise uzun süredir 20 milyon ton bandını aşamamaktadır. Verimlilikte kısmi bir artış var ama bu yeterli değil. Kuru tarım alanlarında ciddi verim kayıpları yaşanmakta, bu durum nüfus artsa da üretimin yerinde saymasına sebep olmaktadır.”

Destekler Az, Fiyatlar Maliyeti Karşılamıyor

Üretim maliyetlerinin dövize bağlı olarak sürekli arttığını, buna karşılık alım fiyatlarının düşük kaldığını vurgulayan Suiçmez, tarımda üç yıllık planlı üretim modeline geçildiğini ancak bu uygulamanın karmaşık ve belirsiz olduğunu dile getirdi. Ayrıca, “Buğdaya verilen destekler genelde bir yıl sonra ödeniyor; bir yıl sonra ödenen destek, gerçek bir destek sayılmaz. Önünü göremeyen buğday üreticileri alandan çekiliyor, bu durum buğday üretim alanlarının ve üretiminin azalmasına yol açıyor.” şeklinde ifade etti.

Tarımda Yaşlı Nüfus Uyarısı

Genç nüfusun tarımsal üretime ilgisinin azaldığını dile getiren Suiçmez, “Türkiye’de çiftçilerin yaş ortalaması 58 olarak tespit edildi. Gençler, babalarının tarımdan kar edemediklerini gördükleri için bu alandan uzaklaşıyor. Tarımsal altyapı yetersiz; okul yok, sağlık tesisi yok, internet yok. Ekonomik baskılar da eklenince üretim sürdürülebilir olmaktan çıkıyor.” dedi. Suiçmez, stratejik ürünlerde planlı ve güçlü destek politikalarıyla tarımın yeniden cazip hale getirilmesi gerektiğini vurguladı.