Hiç olmadığımız yerdeyiz! Finaldeyiz

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

73 yıl… Tam 73 yıl boyunca bu ülkenin kız çocukları, voleybol sporunun kapılarını aralayarak kendi hikâyelerini oluşturmak için çabaladı. Kimi, mahallede iple sahasını kurarken, kimi okuldan çıkıp top peşine düştü; kimi ise küçükken televizyonda izlediği büyüklerin yerinde olma hayalleri kurdu. Elden ele, nesilden nesile büyüyerek geliştik. Ve 2025’in Eylül ayında, bu ülke tarihinde ilk kez Dünya Şampiyonası finaline ulaşmayı başardık. Bu bir skor bilgisi değil; bu, bir sonuçtan daha fazlası. İnanç ile inşa edilen bir dönüşüm hikâyesidir. Düşünün; 1952’den bu yana düzenlenen bir turnuvadayız ve tam 73 yıl sonra ilk kez “Finaldesiniz” cümlesini duymanın gururunu yaşıyoruz. Tarihte daha önce hiç olmadığımız bir yerde, adımız daha önce anılmamış bir sahnede, bu kez sadece konuk değiliz; merkezdeyiz.

BU GALİBİYET BİR İNANCIN SONUCU

Bu takım, yalnızca rakiplerini yenmekle kalmadı, aynı zamanda kendi eski versiyonlarını da geride bıraktı. Yetersizlik korkusunu, “acaba yapabilir miyiz?” tereddütünü, önceki turnuvalardaki yarım kalan hikâyeleri ve önyargıları geride bıraktı. Kendine, “Biz bu hikâyenin başrolü olabiliriz” dedi. Bu bir mucize değil; bu, yıllardır atılan her adımın bir toplamı. Uzak ihtimallerin, sabrın, planın ve tekrar tekrar anlatılan bir hayalin somutlaşmış halidir.

NE KADAR ALKIŞLASAK AZ

· Eduardo Galeano’nun dediği gibi: “İnsan, ulaşamayacağını bile bile neden ufka doğru yürür? Yürür, çünkü yürüdükçe ilerler. Ufuk hiç gelmese de, adımların anlamı oradadır.”

Bu takımı da yürümeye ikna eden işte bu: Henüz adı yazmayan bir ülkeyi yazmaya başlamak. Bugün ulaşılan final, bir son değil; aynı zamanda bir başlangıç metnidir. Bugünkü final, yalnızca kupa için değil; bu ülkenin genç kızlarının “Biz de yapabiliriz” inancına verdiğimiz altın harfli bir cevaptır. Rakip kim olursa olsun, bu takım zaten kendi sınırlarını aştı. Kendine inanmanın, kolektif aklın, her dalgada yeniden ayağa kalkmanın adını koydu. En önemlisi, birlikte yükselmenin ne demek olduğunu hepimize hatırlattı. O yüzden, bugün Dünya Şampiyonası’nda finale ulaşmadık. Bugün, yıllardır inşa ettiğimiz hayallerin üzerine gerçeği yazıyoruz. Ve evet… Hiç olmadığımız bir yerdeyiz. Fakat ne mutlu ki, buraya aitiz. Helal olsun takım. Ne kadar alkışlasak, ne kadar gururlansak az.