Beylikdüzü’nde 470 Yıllık Haramidere (Kapı Ağası) Köprüsü Çukura Terk Edildi

İstanbul Beylikdüzü sınırlarında, E-5 karayolu kenarında bulunan ve Kanuni Sultan Süleyman dönemine tarihlenen Haramidere (Kapı Ağası) Köprüsü, yaklaşık 470 yıllık tarihiyle dikkat çekiyor. Edirne-İstanbul kervan yolunun üzerinde inşa edilen köprü, Türk taş köprü mimarisinin önemli örneklerinden biri olarak öne çıkıyor.

Haramidere köprüsünün havadan görünümü — Haramidere Köprüsü’nün çevresinin bakımsız hali ve çukurda kaldığı görülüyor.

Tasarım ve Ölçüleri

Köprü, taş işçiliği ile inşa edilmiş olup uzunluğu 69–75 metre, genişliği ise yaklaşık 6–7 metre olarak kayıtlarda yer alıyor. Yapının üç büyük gözü bulunuyor; ortadaki en büyük gözün açıklığı yaklaşık 8,8 metre, diğer büyük gözlerin ölçüleri de yaklaşık 7,9 metre civarında. Ayaklarında akıntı karşısında suyun etkisini azaltmak için dalga kıran düzenlemeleri yer alıyor.

Tarihi Arka Plan

Köprünün yaptırılma amacı, kervanların geçtiği güzergahta güvenli bir geçiş sağlamaktı. Bölgeye verilen “Haramidere” adı, geçmişte kervanların soyulduğu ve eşkıyaların bulunduğu bir yer olmasından kaynaklanıyor. Zaman içinde taşınma, yol düzenlemeleri ve kentleşme süreçleri köprünün çevresel konumunu değiştirdi.

Günümüzdeki Durumu

1980’li yıllarda E-5 Karayolu inşa edilirken köprünün çevresi yükseltilmiş; köprü ise kavşağın ortasında kalan çukur bir alanda bırakıldı. Bu nedenle yapı artık hiçbir yere bağlanmıyor ve insan erişimine kapalı durumda. Üst yüzeyi otlarla kaplanmış, altında biriken suyun rengi siyaha yakın ve çevresi büyük oranda bakımsız, çöplerle kirlenmiş durumda.

Köprünün bakımsız ve çukurda kalan görünümü — Köprü, E-5 inşaatı sonrası kavşağın ortasında çukura terk edilmiş halde.

Uzmanların Değerlendirmesi ve Öneriler

Uzmanlar, köprünün korunması ve erişime açılması gerektiğini belirtiyor. Mevcut konumu nedeniyle ziyaretçi erişimi zor olduğundan, üst veya alt geçitlerle güvenli bir bağlantı sağlanması ve yapı üzerinde kapsamlı bir restorasyon yapılması öneriliyor. Ayrıca köprünün kitabesinin araştırılması ve tarihi kayıtların korunması gerektiği vurgulanıyor.

Köprünün Önemi

Bu yapı hem taş köprü tekniğinin hem de bölgenin tarihsel ulaşım ağının önemli bir kanıtı. Korunup restore edildiğinde hem yerel mirasın bir parçası olarak turizme katkı sunabilir hem de kentin belleğinde unutulmuş bir değerin tekrar görünür olmasını sağlayabilir.