Kahramanmaraş depremlerinden sonra hayata tutunma mücadelesi: Barış ve annesi Defne’de yeni bir başlangıç arıyor

Kahramanmaraş merkezli depremlerde evini ve yakınlarını kaybeden 50 yaşındaki anne ile 23 yaşındaki oğlu, Defne ilçesinde üç yıldır süren zorlu bir süreçle yaşamlarını yeniden kurmaya çalışıyor. Genç Barış, deprem sonrası üniversite eğitimine ara verip uzun süre evden çıkmayarak dijital dünyaya yöneldi; bu durum hem ailesinin hem bölge sosyal yardım ekiplerinin dikkatini çekti.

Günlük yaşam ve psikososyal etkiler

Barış, deprem sonrasında evde uzun saatler geçirmeye başladı; üniversite eğitimini bırakıp çoğunlukla bilgisayar ve telefonda vakit geçiriyor. Bu yeni düzende sosyal ilişkilerden uzaklaşan genç, tek başına geçirdiği zamanda telefon ve tek kişilik oyunlarla zaman geçirmeyi tercih ettiğini belirtiyor. Gerçek hayattaki belirsizlik ve insan ilişkilerine dair kaygılar, onun çekingenleşmesine yol açmış durumda.

Sosyal hizmet müdahalesi ve destek çalışmaları

Bölgedeki sosyal hizmet ekipleri, genç için adım adım destek sağladı: ev temizliği ve boyama, kişisel bakımın yeniden düzenlenmesi, sağlık kontrolleri gibi temel müdahalelerle Barış’ın gündelik rutini normalleştirilmeye çalışıldı. Bu tür müdahaleler, deprem sonrası travmayla başa çıkmada önemli rol oynuyor.

Barış’ın teknoloji kullanımına dair gözlemleri

Barış, boş zamanlarının büyük bölümünü telefonda geçirebildiğini ve internete erişim olduğunda günlerce oynamaya devam edebildiğini anlatıyor. Arkadaşlarla çevrimiçi etkileşimlere ilgi duymadığını, tek kişilik hikâye odaklı oyunları tercih ettiğini ve gerçek hayatta beklenmedik durumların yarattığı kaygı nedeniyle yeni insanlarla tanışmaktan kaçındığını ifade ediyor.

Anne babalara çağrı: Erken yaşta telefon vermeyin

Yaşadıklarından yola çıkarak ailelere öneride bulunan Barış, küçük yaştaki çocuklara telefon verilmemesi gerektiğini savunuyor. Kendi deneyimine değinerek, telefonunu lise sonrası aldığını ve erken yaşta cihaz sahibi olmanın sosyal yaşamı olumsuz etkileyebileceğini belirtiyor. Barış ayrıca, ekran bağımlılığıyla mücadelede aile desteğinin ve sosyal faaliyetlerin önemine dikkat çekiyor.

Sonuç

Depremin bıraktığı izler, ailelerin günlük yaşamını ve gençlerin ruh sağlığını derinden etkiledi. Sosyal hizmet müdahaleleri, hijyen ve yaşam koşullarının iyileştirilmesi gibi adımlar kısa vadede olumlu etkiler sağlasa da, kalıcı toparlanma için psikososyal destek, eğitim fırsatları ve sosyal bağların güçlendirilmesi gerekiyor. Barış ve annesinin süregelen desteğe ihtiyacı bulunuyor; toplum ve kurumların eşgüdümlü çabaları iyileşme sürecini hızlandırabilir.